-
1 egzaminatorka
m egzaminato|r, egzaminatorka f (N pl egzaminatorzy a. egzaminatorowie, egzaminatorki) examiner- wymagający egzaminator a demanding examiner- egzaminator z matematyki/historii a mathematics/history examiner- egzaminator na prawo jazdy a driving examiner- prawo wyboru egzaminatora Uniw. the right to choose a. elect an examiner- dyrektor ma prawo wyznaczyć innego egzaminatora the director has the right to designate a different examiner- egzaminator zewnętrzny Szkol., Uniw. an external examiner* * *f.zob. egzaminator.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > egzaminatorka
-
2 egzaminato|r
m egzaminato|r, egzaminatorka f (N pl egzaminatorzy a. egzaminatorowie, egzaminatorki) examiner- wymagający egzaminator a demanding examiner- egzaminator z matematyki/historii a mathematics/history examiner- egzaminator na prawo jazdy a driving examiner- prawo wyboru egzaminatora Uniw. the right to choose a. elect an examiner- dyrektor ma prawo wyznaczyć innego egzaminatora the director has the right to designate a different examiner- egzaminator zewnętrzny Szkol., Uniw. an external examinerThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > egzaminato|r
См. также в других словарях:
egzaminator — m IV, DB. a, Ms. egzaminatororze; lm M. egzaminatororzy, DB. ów «osoba egzaminująca» Wymagający egzaminator. Egzaminator z matematyki, z (języka) francuskiego. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
